Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ

Ήταν κάποτε μια εποχή που υπήρχαν μόνο οι θεοί. Τα θνητά πλάσματα ακόμα δεν είχαν δημιουργηθεί. Επειδή όμως ήρθε ο καιρός να δημιουργηθούν και αυτά, πήραν οι θεοί γη και φωτιά και τα ρίξανε σε μήτρες μέσα στη γη. Όταν ήρθε πια ο καιρός να τα βγάλουνε στο φως πρόσταξαν τον Προμηθέα και τον Επιμηθέα να δώσουν στο καθένα τους τις δυνάμεις και τις ιδιότητες που έπρεπε. Ζήτησε τότε ο Επιμηθέας να κάνει αυτός τη μοιρασιά και μόλις τελειώσει να τα ελέγξει ο Προμηθέας. Έτσι κι έγινε. Έφτιαξε λοιπόν ο Επιμηθέας κάποια ζώα δυνατά αλλά χωρίς ταχύτητα και κάποια αδύναμα αλλά γρήγορα. Κάποια τα έκανε να έχουν φυσικά όπλα και σε κάποια τους έδωσε κάποιο άλλο μέσο προστασίας. Όσα δηλαδή τα έκανε μικροκαμωμένα, τους έδωσε φτερά για να ξεφεύγουν ή υπόγειες κατοικίες για να κρύβονται. Όσα πάλι τα έπλασε μεγαλόσωμα, προστατεύονταν εξαιτίας του ίδιου τους του μεγέθους. Και έτσι συνέχιζε τη δίκαιη μοιρασιά. Όλα αυτά τα μηχανευόταν μην τυχόν και εξαφανιστεί κάποιο είδος.

Και όταν τους έδωσε τρόπους ικανούς για να μην αλληλοεξοντωθούν σκέφτηκε να τα προικίσει και με μέσα για να αντισταθούν στις καιρικές συνθήκες. Τους έδωσε λοιπόν πυκνό τρίχωμα και στέρεο δέρμα, ικανό για να αμύνονται στο χειμώνα, αλλά και στις μεγάλες ζέστες και να είναι σκέπασμα φυσικό για όταν θα κοιμούνται. Τα υπόδεσε ακόμα και με οπλές και δέρματα στερεά και αναισθητοποιημένα.

Μόλις τέλειωσε και με αυτό τα κανόνισε έτσι ώστε το καθένα να τρέφεται και με διαφορετικές τροφές: άλλα να τρώνε χόρτα από τη γη, άλλα καρπούς από δέντρα και άλλα ρίζες. Έκανε μάλιστα κάποια από αυτά να τρέφονται με τα άλλα ζώα και αυτά τα έκανε να γεννούν λίγο, ενώ τα υπόλοιπα που αποτελούσαν το γεύμα τους τα έκανε να γεννούν πολύ, εξασφαλίζοντας τη σωτηρία των ειδών. Έτσι όμως που δεν ήταν και πολύ σοφός ο Επιμηθέας, έκανε λάθος και μοίρασε όλες τις δυνάμεις στα ζώα, του έμεινε λοιπόν απροίκιστο το ανθρώπινο γένος και αναρωτιόταν τι να κάνει με αυτό.

Ενώ λοιπόν το σκεφτόταν ήρθε ο Πρωταγόρας να επιθεωρήσει τη μοιρασιά και βλέποντας τα ζώα να έχουν τα πάντα, ενώ ο άνθρωπος ήταν γυμνός και ξυπόλυτος και χωρίς φυσικά όπλα και τρίχωμα, και καθώς πλησίαζε και η μέρα που ο άνθρωπος έπρεπε να βγει στο φως, άρχισε να σκέφτεται τι μέσο προστασίας να δώσει στον άνθρωπο. Κλέβει λοιπόν την τεχνολογική σοφία μαζί με τη φωτιά από τον Ήφαιστο και την Αθηνά και τη δωρίζει στον άνθρωπο.

Τη σοφία στη ζωή του έτσι την απέκτησε λοιπόν ο άνθρωπος, αλλά την πολιτική σοφία δεν την είχε, γιατί την κρατούσε ακόμα ο Δίας. Και ο Προμηθέας μέσα στην ακρόπολη, στην κατοικία του Δία, δεν μπορούσε να μπει πια και οι φρουροί του Δία ήταν φοβεροί! Στο κοινό, όμως σπίτι του Ηφαίστου και της Αθηνάς, ενώ αυτοί εξασκούσαν την τέχνη τους, μπήκε χωρίς να τον καταλάβουν. Έκλεψε λοιπόν την τέχνη της φωτιάς από τον Ήφαιστο και τις άλλες τέχνες της Αθηνάς και δίνοντάς τες στον άνθρωπο του εξασφάλισε την ευημερία. Τον Προμηθέα όμως λένε ότι, εξαιτίας του λάθους του Επιμηθέα, τον περίμενε δίκη για την κλοπή.

ΠΗΓΗ