Ένοπλα Ελληνικά σώματα στη δίνη των Ναπολεοντείων πολέμων

Αν η κλεφτουριά της Τουρκοκρατίας και η αρματολική εμπειρία αποτέλεσε, όπως υπογραμμίζει ο Ι. Φιλήμων, «το πρότυπον στρατιωτικόν σχολείον της μελλούσης μεταβολής», λιγότερο γνωστή παραμένει η περίοδος εκείνη που έφερε τους Έλληνες των αρμάτων σε επαφή με τις τελευταίες εξελίξεις της διεθνούς στρατιωτικής τέχνης, μέσα από την οργάνωση και τη δράση τους σε τακτικά - λίγο ως πολύ - σώματα υπό ευρωπαϊκή διοίκηση κατά τη δεκαπενταετία που προηγήθηκε της Ελληνικής Επανάστασης. Πράγματι, από το 1798 μέχρι το 1821, παρουσιάζεται μια έντονη κινητικότητα των Ελλήνων πολεμιστών σε όλη την ανατολική Μεσόγειο, αρκετές εκατοντάδες από τους οποίους «κρέμασαν φούντα για ξένον στο σπαθί τους», θέτοντας το στην υπηρεσία Ρώσων, Βρετανών, Γάλλων κ.ά., στην Αίγυπτο, τα Επτάνησα, την Ιταλία, τη Δαλματία και το Αιγαίο.

Η ΕλληνικήΛεγεών (Légion Grecque)

Ήδη από την εποχή των ρωσο-τουρκικών πολέμων (1768-1774,1788-1792), αρκετές πολεμικές οικογένειες της Πελοποννήσου και της Ηπείρου είχαν καταφύγει στα βενετοκρατούμενα Επτάνησα, και ο αριθμός τους αυξήθηκε σημαντικά μετά από τις εκστρατείες του Αλή πασά στις περιοχές του Χορμόβου (1796), της Χειμάρας (1798) και του Σουλίου (1790-1792, 1800-1804). Στη διάρκεια της πρώτης γαλλικής κατοχής της Επτανήσου (1797-1799), ορισμένοι από αυτούς τους πολεμιστές συμμετείχαν στις επιχειρήσεις των ενωμένων ρωσο-τουρκικών δυνάμεων κατά της γαλλικής φρουράς των Ιονίων, ενώ οι περισσότεροι, τασσόμενοι στην αντίπερα όχθη, έδρασαν με τους Γάλλους ....η συνέχεια πατώντας εδώ και αμέσως μετά LK_2003_05_TEXT.pdf