Γιάννης Ντεγιάννης ο Δικαστής της Χούντας
Από την Βικιπαίδεια
Ο Γιάννης Ντεγιάννης (1914 - 28 Μαΐου 2006) ήταν Έλληνας ανώτατος δικαστικός, βουλευτής και λογοτέχνης. Στη δίκη των πρωταιτίων της Xoύντας των Συνταγματαρχών ήταν ο πρόεδρος του δικαστηρίου.
Γεννήθηκε το 1914 στους Στρόπωνες Εύβοιας και σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Το 1949 μπήκε στο δικαστικό σώμα. Ήταν πρόεδρος του Πενταμελούς Εφετείου που δίκασε (Ιούλιος του 1975) και καταδίκασε σε θάνατο τους πρωταίτιους της Απριλιανής δικτατορίας (Γεώργιος Παπαδόπουλος, Στυλιανός Παττακός,Νικόλαος Μακαρέζος κ.ά.), η ποινή των οποίων μετατράπηκε τελικά σε ισόβια από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ο Ντεγιάννης παρέμεινε στο δικαστικό σώμα μέχρι το 1981, οπότε συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του αρεοπαγίτη.
Εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας το 1981 και βουλευτής Θεσσαλονίκης το 1984 με το ΠΑΣΟΚ.
Εκλέχτηκε επίτιμος πρόεδρος του Ιδρύματος Κοινωνικών και Ιστορικών Μελετών «Σταύρος Καλλέργης» και διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Ευβοϊκών Μελετών, μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Γεωργίου Παπανδρέου. Το 1996 τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος Εθνικής Τιμής.
Εξέδωσε τέσσερις ποιητικές συλλογές: «Κλεψύδρα» (1961), «Απόγευμα» (1963), «Επιστροφή» (1978), «Προλεγόμενα κάθε μελλοντικής ευτυχίας» (1981) και το βιβλίο «Η Δίκη» (1991).
Πέθανε σε ηλικία 92 ετών και ετάφη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ
ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΕΓΙΑΝΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΡΤ
Ο Γιάννης Ντεγιάννης (1914 - 28 Μαΐου 2006) ήταν Έλληνας ανώτατος δικαστικός, βουλευτής και λογοτέχνης. Στη δίκη των πρωταιτίων της Xoύντας των Συνταγματαρχών ήταν ο πρόεδρος του δικαστηρίου.
Γεννήθηκε το 1914 στους Στρόπωνες Εύβοιας και σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Το 1949 μπήκε στο δικαστικό σώμα. Ήταν πρόεδρος του Πενταμελούς Εφετείου που δίκασε (Ιούλιος του 1975) και καταδίκασε σε θάνατο τους πρωταίτιους της Απριλιανής δικτατορίας (Γεώργιος Παπαδόπουλος, Στυλιανός Παττακός,Νικόλαος Μακαρέζος κ.ά.), η ποινή των οποίων μετατράπηκε τελικά σε ισόβια από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ο Ντεγιάννης παρέμεινε στο δικαστικό σώμα μέχρι το 1981, οπότε συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του αρεοπαγίτη.
Εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας το 1981 και βουλευτής Θεσσαλονίκης το 1984 με το ΠΑΣΟΚ.
Εκλέχτηκε επίτιμος πρόεδρος του Ιδρύματος Κοινωνικών και Ιστορικών Μελετών «Σταύρος Καλλέργης» και διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Ευβοϊκών Μελετών, μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Γεωργίου Παπανδρέου. Το 1996 τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος Εθνικής Τιμής.
Εξέδωσε τέσσερις ποιητικές συλλογές: «Κλεψύδρα» (1961), «Απόγευμα» (1963), «Επιστροφή» (1978), «Προλεγόμενα κάθε μελλοντικής ευτυχίας» (1981) και το βιβλίο «Η Δίκη» (1991).
Πέθανε σε ηλικία 92 ετών και ετάφη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ
ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΕΓΙΑΝΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΡΤ
Πέθανε τελικά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόλαβε να δει που οδήγησε η μεταπολίτευση τον τόπο.
Τελικά δεν κατάλαβα για ποιον λόγο τιμήθηκε! Το συγγραφικό του έργο μάλλον κάτω του μετρίου, η προσφορά του στο Έθνος μάλλον αμελητέα αφού δεν αναφέρετε κάτι το συνταρακτικό. Να τιμήθηκε άραγε γιατί εξέδωσε απόφαση επιβληθείσα άνωθεν; Αν είναι το τελευταίο τότε φαντάζομαι τις υπηρεσίες που προσέφεραν και οι λοιποί τιμηθέντες με το παράσημο « Της Εθνικής Τιμής». Για το «Ήπειρος, η πατρίδα μας» ο διχειριστής του Οδυσσεύς
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να καταλαβει κανεις τι δημοκρατκη μαριονετα ηταν αρκει να διαβασει κανεις το βιβλιο του "η δικη". Απ τι μια απορριπτει τον ισχυρισμο των συνταγματαρχων οτι υπηρχε κομμουνιστικος κινδυνος και απο την αλλη στο μεσο του βιβλιου λεει ξεκαθαρα "κομμουνιστικος κινδυνος υπηρχε, οι αστυνομικοι δε προλαβαιναν να συλλαμβανουν ατομα σε καθημερινα βιαια επεισοδια με πρωταγωνιστες οπαδων της ΕΡΕ σε Αθηνα και Θεασσαλονικη"κλπ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπηρέτησε στις Ένοπλες Δυνάμεις; Στο Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε; Εάν ναι που; Στην Αλβανία, στη γραμμή Μεταξά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το 1967 μέχρι το 1974 ήταν δικαστής και δίκαζε βάσει νόμων που εκδίδονταν από ποιoύς;
Και εάν δίκαζε με βάσει τους νόμους του Παπαδόπουλου, τότε πως μετά δίκασε τον Παπαδόπουλο;
Κατά την άποψή μου ήταν άλλο ένα πιόνι των ξένων συμφερόντων στο προτεκτοράτο.